به شخصه همیشه دربازیهای بین المللی هرگاه تیمی از کشورمان در هر رشته ورزشی مسابقه ای را برگزار می کنه،دوست داشتم که نماینده کشورم موفق باشه.این موضوع یک شعار نیست و اکثر ایرانیان و ورزش دوستان همین عقیده و نظر را دارند.
اما نمیدونم در بازی سپاهان مقابل الاهلی عربستان از گل اول بازی توسط سپاهانیها اصلا خوشحال نشدم!و برعکس با وجود اینکه یک تیم عربی به نماینده کشورمان دو گل در زمین خودش به ثمر رساند،اگرخوشحال نشده باشم، اما اصلا هم ناراحت نشدم.شاید دلیل اصلی این موضوع به خاطر بازی اجباری و تحمیل شده نیمه نهایی جام حذفی بین استقلال با این تیم اصفهانی باشه که در نهایت منجر به حذف تیم محبوبم شد!
اما اگر از این موضوع بگذریم می خواستم به دو مورد اتفاق داده در نیمه اول این دیدار آسیایی اصفهانی ها بپردازم.اولین آن بازی نسبتا هجومی این تیم در 15 دقیقه ابتدای و گل زود هنگام سپاهانی ها که از اواسط نیمه اول آن بازی هجومی و حملات همه جانبه اصفهانی ها کاهش پیدا کرد و در نهایت بازیکنان سپاهان به دلیل پایین آمدن قوای جسمانیشان آنهم به دلیل برگزاری یک دیدار سنگین 120 دقیقه ای مقابل صدرنشین لیگ ایران به یک عقب نشینی اجباری دست زدند که همین موضوع باعث خوردن دو گل از تیم عربستانی شد!در نیمه دوم نیز این خستگی کاملا به وضوح دیده شد و درابتدای نیمه دوم گل سوم و در اواسط این نیمه گل چهارم را نیز از تیم الاهلی دریافت کردند!
مورد دوم هم حرکت حاشیه ای و جنجالی خلعتبری بود که عینا در بازی با استقلال و در برابر خسرو حیدری انجام شد و اتفاقا با عکس العمل مشابه بازیکن الاهلی که با سر خود به مهاجم اصفهانی نزدیک شد و خلعتبری نیز قصد داشت با تمارض داور بازی را فریب بدهد،این بار جواب نداد و داور بازی حتی یک کارت زرد نیز به این مهاجم فریبکار و متظاهر نشان داد.
نتیجه گیری:چاه کن همیشه ته چاه میمونه!
نظرات شما عزیزان:
|